Edukacja Montessori
| Edukacja konwencjonalna |
|
|---|---|
| Nacisk na zdolności poznawcze i rozwój społeczny | Nacisk na uczenie się na pamięć i rozwój społeczny. |
| Rola nauczyciela w sali jest dyskretna; dziecko jest aktywnym uczestnikiem procesu nauczania. | Rola nauczyciela jest dominująca; dziecko jest biernym uczestnikiem procesu nauczania. |
| Środowisko i metoda zachęcają do wewnętrznej samodyscypliny. | Nauczyciel egzekwuje wiedzę i jest zewnętrznym motywatorem. |
| Instrukcja, indywidualna i grupowa, jest dostosowana do stylu nauki każdego ucznia. | Instrukcja, indywidualna i grupowa, jest dostosowana do stylu nauki dorosłych. |
| Grupy mieszane wiekowo. | Grupy jednorodne wiekowo. |
| Dzieci są zachęcane do uczenia innych, współpracy i pomocy sobie nawzajem. | Większość nauczania przeprowadzana jest przez nauczyciela, mało zachęty do współpracy. |
| Dziecko samo wybiera sobie pracę w zależności od jego umiejętności i zainteresowań. | Program nauczania jest ułożony bez poszanowania indywidualnych zainteresowań dzieci. |
| Dziecko samo formułuje swoje wnioski na podstawie materiałów edukacyjnych. | Nauczyciel nakierowuje dziecko na konkretne wnioski. |
| Dziecko pracuje nad wybranym zagadnieniem tak długo, jak samo chce. | Dziecko ma zdefiniowany limit czasowy na dane zagadnienie. |
| Dziecko samo ustala swoje tempo nauki potrzebne do przyswojenia informacji. | Tempo nauki jest wyznaczone przez normę grupową lub przez nauczyciela. |
| Dziecko rozpoznaje swoje błędy na podstawie informacji zwrotnej z materiału edukacyjnego. | Jeśli praca jest sprawdzana, to nauczyciel wskazuje błędy dziecka. |
| Proces nauki jest wzmacniany wewnętrznie poprzez czynność powtarzania i poczucie sukcesu u dziecka. | Proces nauki jest wzmacniany zewnętrznie poprzez naukę na pamięć i nagrody/kary. |
| Wykorzystanie multisensorycznych pomocy do poznawania zmysłami. | Mało materiału wspierającego rozwój sensoryczny i pomocy dydaktycznych dostępnych do indywidualnego użytku dziecka. |
| Program ułożony tak, aby uczyć dbania o siebie i o otoczenie (mycie zlewu, czyszczenie butów itp.). | Mniejszy nacisk na naukę dbania o siebie i utrzymania czystości w klasie |
| Dziecko może pracować w miejscu, w którym jest mu wygodnie, może chodzić swobodnie i mówić do woli (pod warunkiem, że nie przeszkadza innym); praca grupowa jest nieobowiązkowa i do uzgodnienia. | Dziecko ma swoje stałe miejsce, jest zachęcane do siedzenia w ławce i słuchania podczas zajęć. |
| Organizowane są programy szkoleniowe z filozofii Montessori dla rodziców, aby ją zrozumieli i brali udział w procesie nauczania. | Nieobowiązkowe zaangażowanie rodziców, ich rola często zminimalizowana do płatników składek, a nie uczestników rozumiejących proces nauczania. |
Nauczyciele
Porównanie edukacji Montessori z edukacją konwencjonalną
Dzieci uczone metodą Montessori umieją się bardzo dobrze przystosowywać. Nauczyły się pracy samodzielnej, jak i w grupach. Od wczesnego wieku były zachęcane do podejmowania decyzji, więc potrafią rozwiązywać problemy poprzez dokonywanie odpowiednich wyborów i potrafią dobrze zarządzać swoim czasem. Zostały nauczone wymiany pomysłów i swobodnej dyskusji o swojej pracy z innymi. Ich wysokie umiejętności komunikacyjne ułatwiają im poruszanie się w nowej sytuacji.
Badania pokazały, że najlepszym przyczynkiem do przyszłego sukcesu jest pozytywna samoocena. Programy Montessori, które opierają się na nauce samowystarczalności bez rywalizacji, pomagają dzieciom budować silną osobowość oraz wiarę w samych siebie, co pozwala stawiać czoła wyzwaniom i zmianom z optymizmem.
Stowarzyszenie Polska Rada Montessori
ul. Lwowska 11/3
00-660 Warszawa
+48 667 879 300
biuro@radamontessori.pl
KRS: 0000682719
NIP: 7010704350
Konto bankowe w Santander Bank:
83 1090 1883 0000 0001 3488 9312
